[1118] เสียงกิ่งไม้ได้มาประจักษ์แน่นอนแล้ว
เสียงนั้นเห็นจะมาแจ้งเหตุให้ตัวเจ้าทราบแน่
นอนแล้ว ผู้ที่สั่นกิ่งไม้นั้นได้บอกเรื่องนั้นอย่าง
แน่นอน.
[1119] เรื่องนี้แลที่ตัวเจ้าคนโง่คิดว่า กิ่งไม้ที่
มนุษย์หรือมฤคก็ไม่ทราบเขย่าแล้วในครั้งนั้น
ได้มาถึงตัวเจ้าแล้ว.
[1120] เจ้าได้รู้อย่างนั้นแล้ว เจ้ายังลวงเสด็จพ่อ
ของฉันไปฆ่าแล้วเอากิ่งไม้ปิดไว้ บัดนี้ ภัยจัก
มาถึงเจ้าบ้างละ.
จบ ปรันตปชาดกที่ 11

อรรถกถาปรันตปชาดกที่ 11

พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเวฬุวันมหาวิหาร ทรงปรารภ
การตะเกียกตะกายของพระเทวทัต เพื่อจะปลงพระชนม์พระศาสดา
แล้วจึงตรัสเรื่องนี้ มีคำเริ่มต้นว่า อาคมิสฺสติ เม ปาปํ ดังนี้.
ความพิสดารว่า ในครั้งนั้นภิกษุทั้งหลาย ตั้งเรื่องสนทนากันขึ้น
ว่า ดูก่อนอาวุโส พระเทวทัตตะเกียกตะกาย เพื่อจะปลงพระชนม์พระ-